سریزه : په تېرو درې( ٣ ) لسيزو کې داسې يو حيواني انقلاب تير شو چې زمونږ د وطن هر شتمني  لکه : علمي ، اقتصادي يا ځاني او مالي ، فرهنګي اوښکلايزه شتمني لوټ کړه او د هيلو ډک ارمانونه يې د پښو سره خاورې کړه او هر هغه څه زمونږ د پښتو ادب زيږنده يې له منځه يوړه د ادب په جامه سمبال ځليدونکى او روشنفکره شخصيتونه يې د تورو خاورو لاندې کړه . دوې سختو کړاونو سره سره بيا هم زمونږ ليکوالو ، اديبانو او شاعرانو سخته مجادله وکړه او د پښتو ادب د پرمختګ لپاره يې لاره يو څه اواره کړه او د پښتو ادب يې د نورو سره يو ځاى په ليکه کې ودراوه . چې دا شخصيتونه عبارت دي له : عبدالروف بينوا ، عبدالحى حبيبي ، ګل پاچا الفت ، قيام الدين خادم ، صديق الله رښتين ، عبدالشکور رشاد او داسې نور په لره او بره پښتونخوا کې موجود وو او هر رنګ مشکلاتو ته يې اوږه ورکړه چې په اوسني عصر کې زياتو ليکوالانو ، اديبانو او شاعرانو د دوۍ لاره تعقيب کړيده د دې عصر په ليکوالانو ، اديبانو او شاعرانو کې يو ښاعلى شکرالله ( ګوجوال ) دى چې هر اړخيزه ليکنې يې کړې دي  هم په نظم او هم په نثر کې يې دغه لړۍ يې روانه ساتلي  ما چې کله د نوموړي ليکنې او شاعري وکتله نو ومې پتيله چې د ښاغلي په ژوند او فن يوه ليکنه وکړم .او دا ليکنه ( مونوګراف ) نوميږي له دې وروسته مې هڅې پيل کړې تر څو د ده په ژوند او فن يو څه رڼا واچوم . خو دغه څه چې زه يې ليکم په سلو کې ديرش فيصده څيړنه ده ځکه چې ګوجوال خپله هم د ليسانس دوره ( د ادبياتو پوهنځي ) تېره کړې او په ډېر ښه کدر فارغ دى هغه څه چې زه يې ليکم کيداى شي تاسي ټول ورسره اشنا ياستۍ ځکه د نوموړي ليکنې په زياتو مجلو ،اخبارونو ، ورځپاڼو او جريدو کې چاپ شوي دي . د شعر برخه يې زياتو هنرمندانو په محفلونو کې زمزمه کړېده . که دا ووايم چې په خپله ټولنه کې ښه ياد او مشهور شخصيت دى نو مبالغه به مې نه وي کړي نوموړى د ښې نرمې لهجې او پراخه ټنډې خاوند دى .